NOVA MUZAK #40
RAFAEL TORAL
HACKEDEPICCIOTTO

RAFAEL TORAL
Portekizli Rafael Toral yapımcı, besteci ve icracı olarak avangart-rock, elektronik, serbest caz ve modüler synthesizer doğaçlaması gibi birçok deneysel müzik tarzında faaliyetleri oldu ve bunların hepsindeki ortaklık mekânsal keşfin ön planda olması. 1990'larda elektro-gitar ve elektroniklerle çalışarak ambient ve minimalizm unsurlarını kucaklayan, post-rock ve shoegaze ile ortaklıkların olduğu gitar yapılı drone müzik üretmesiyle tanındı.

2004 yılında yaklaşımını büyük ölçüde değiştirdi ve modüler synthesizer’lar, modifiye edilmiş amplifikatörler ve elektrot osilatörler de dahil olmak üzere deneysel elektronik enstrümanlar kullanarak, kendi tanımıyla “bu dünyaya ait olmayan” Space (Uzay/Mekân) Programını başlattı. “Space Programı” serisinin tamamlanmasının ardından, 2017'de yayımlanan “Moon Field” ile kariyerinde yeni bir aşamaya geçti. Armoniye olan ilgisini yenileyerek elektro-gitara geri dönen Toral, 2024 Şubat’ında deneysel, sofistike, duygusal olarak etkileyici ve güçlü bir sentezi içeren çalışması “Spectral Evolution”ı çıkardı.  The Wire dergisi tarafından yılın en iyi albümleri arasında ikinci sırada gösterilen bu albüm, Borusan Müzik Evi’nde dinleyicilerle buluşacak.

HACKEDEPICCIOTTO
hackedepicciotto, Alman endüstriyel müzik topluluğu Einstürzende Neubaten’in kurucu üyesi ve basçısı, Fatih Akın’ın “İstanbul Hatırası: Köprüyü Geçmek” belgeselinin anlatıcısı Alexander Hacke ile dünyada elektronik müziğin yayılmasında önemli rolü olan festival “Love Parade”in kuruculuğunu üstlenmiş ve Alman elektronikçi Gudrun Gut ile çalışmış görsel sanatçı Daniel de Picciotto’nun romantik suç ortaklığından doğmuştur. Bu proje, 2001’de Berlin’de kurguladıkları ayrıntılı ses/görüntü içerikli multimedya performanslarındaki işbirliği ile başladı. Yirmi yıla yakın bir süreçte 7 adet stüdyo albümü yayımladılar ve sayısız uluslararası proje için yaratıcı etkileşimler gerçekleştirdiler.

Son üç albümü, kült mertebesine erişen Mute şirketinden yayımlanan bu ikilinin sonik evreni, meteorik senfoniler ve ağır uğultular ile bezeli ses örgüleri arasında gidip geliyor; sinematik ambient müzikten, karanlık cazdan, endüstriyel tınılardan ve deneysel yaklaşımlardan besleniyor. Canlı performanslarında kükreyen, titreşen, izleyicilerini sarsan ama aynı anda çok mutlu eden varoluşçu ve akustik ses manzaraları yaratıyorlar.